درمان دیابت در موش ها
یک داروی ژنریک کاهنده ی فشارخون، سلولهای بتا را در موشهای مبتلا به دیابت ترمیم کرد و دیابت را در موش ها درمان نمود، این مطلبی بود که اخیراٌ توسط محققان اعلام گردید. آنها امیدوارند این نتایج را در مطالعات انسانی نیز مشاهده کنند و احتمالاٌ دیابت نوع1 و 2 را درمان نمایند.
این دارو که Verapamil نام دارد برای کاهش فشارخون، سردردهای میگرنی و ضربان نامنظم قلب برای دهه ها استفاده شده است اما یک عارضه جانبی نیز دارد و آن کاهش مقدار پروتئینی بنام TXNIP است.
TXNIP یا Thioredoxin interacting protein از آنتی اکسیدان تیوردوکسین ممانعت کرده و تومورها را سرکوب می کند. اما افزایش بیش ازحد این ماده درسلولهای تولید کننده ی انسولین (سلولهای بتا) موجب تخریب آنها می شود. ظاهراٌ Verapamil با کاهش TXNIP می تواند از تخریب سلولهای بتا جلوگیری کند
براساس مقاله ای که در Medical News Today منتشر گردید: در موشهایی که به دیابت مبتلا بودند و مقدار قندخونشان بالاتر از 300 میلی گرم در دسی لیتر (خیلی بالا) بود، داروی Verapamil بیماری دیابت را کاملاٌ درمان کرد.
محققان دانشگاه Alabama در بیرمینگام (UAB) به سرپرستی دکترShalev به مدت ده سال بروی این موضوع تحقیق کردند. آنها به مطالعه ی سلولهای بتا در لوله های آزمایش پرداختند و نهایتاٌ دریافتند چه چیز آنها را از بین می برد. آنها دریافتند افزایش مقدار TXNIP در سلولهای بتا سبب مرگ این سلولها می شود. سپس آنها یکسری از ترکیبات شیمیایی را بروی سلولها آزمایش کردند تا تأثیر آنها را بر کاهش TXNIP بیازمایند.
گروه دکتر Shaler بجای تولید مولکولی جدید برای کاهش TXNIP از مولکولهای دارویی موجود برای کاهش TXNIP استفاده کردند. در حال حاضر محققین UAB بودجه 9.1 میلیون دلاری برای انجام یک کارآزمایی بالینی در سال 2015 بروی انسان از سازمان تحقیقات دیابت جوانان JDRFدریافت کرده اند.
حمایت سازمان JDRFاز این تحقیقات نشان می دهد که چرا در این تحقیق از افرادیکه به تازگی به دیابت نوع 1 مبتلا شده اند، ثبت نام شده است. اما انتظار می رود این درمان برای دیابت نوع 2 نیز بطوریکسان یا حتی بیشتر موثر باشد.
ما همواره شنیده ایم که دیابت نوع2 نتیجه ی مقاومت به انسولین است اما مقدار قندخون افراد مبتلا به مقاومت به انسولین تا زمانیکه تعداد زیادی از سلولهای بتا از بین نرفته است تا آستانه ی دیابت بالا نمی رود. تحقیقات UAB نشان می دهد احتمال دارد بالا رفتن مقدار گلوکز به میزان زیاد منجر به افزایش TXNIP تا این حد شده و سلولهای بتا را تخریب و سبب بروز دیابت می شود.
دکتر Sharer می گوید: اگر بتوانیم سلولهای بتا را نجات دهیم دیابت را از بین خواهیم برد هنگامیکه ما موشها را با داروی وارپامیل درمان کردیم، قندخون به حالت طبیعی بازگشت و این به دلیل ظهور مجدد و طبیعی شدن سلولهای بتا بود.
چه چیزی سبب می شود مقدار قندخون در مرتبه ی اول اهمیت قرار گیرد؟
پرفسور Shalerمعتقد است هنگامیکه افزایش قندخون در دیابت نوع2 پس از صرف غذا به اندازه ی کافی بالا باشد، فرآیند TXNIP در افرادیکه به آن حساس هستند، آغاز می شود. ازآنجائیکه این درمان بسیار ساده است و در سطح سلولهای بتا عمل می کند، می تواند بهتر از درمانهای پیچیده بیماریهای اتوایمیون موثر باشد.
دکتر Shaler می گوید: سلولهای بتا برای رشد مجدد نیاز به زمان دارند شاید سالها وقت لازم باشد و از آنجائیکه در این تحقیقات ما بیماران را بمدت یکسال درمان خواهیم کرد ما انتظار یک معجزه با این درمان را نداریم. ما می دانیم که رشد مجدد تعداد زیادی از سلولهای بتا با هر نوع مداخله ی درمانی احتیاج به زمان دارد.
امیدهای جدیدی برای درمان دارویی همه ی انواع دیابت براساس این تحقیق ایجاد شده است. بدن می تواند خود را با حمایت صحیح ترمیم کند. مدیریت شخصی بیماری در حال حاضر و در آینده ی نزدیک بسیار حیاتی است اما احتمالاٌ درمانی جدید در راه خواهد بود.
منبع : www.diabetesselfmanagement.com